“Excuse
lang po Sir Richard pero wala pong kasalanan si Bart. Siya pa nga po
yung tumawag sa amin para sabihan kami na nasa panganib si Marian.”
Mataray na sabi ni Edselyn. Hindi na siya nakapagpigil sa sarili,
ipinagtanggol na si Bart kay Richard.
“Keep
your hands off my wife, Mr. Ramirez!” dagdag pasabi ni Richard kay Bart
pagkatapos ay tiningnan ang lalaki ng masama na may halong pagbabanta
dito kung sakaling di pa lulubayan si Marian.
“CHARD! .. Please?” pilit pinipigilan ni Marian na hindi maiyak, ang boses niya ay puno ng pagsusumamo kay Richard.
Nang
marinig ni Richard ang boses ni Marian ay tumingin ito sa babae. Sa mga
sandaling iyon, tila natauhan si Richard. Saka pa niya naalala kung
saan sila sa mga sandaling iyon, sa wakas di nakaligtas sa tenga niya
ang bulong-bulongan na nagmumula sa labas ng pinto. Di maiwasang
mapamura ang lalaki dahil sa kanyang nakita. Alam niyang napahiya niya
si Marian sa harap ng mga taong walang kaalam-alam sa mga pangyayari.
“I’m
sorry.. sorry .” Nilapitan nito si Marian at niyakap. “ Are you
okay? Wala bang masakit sa’yo?” mangiyak-ngiyak na umiling lang si
Marian pagkatapos ay yumakap narin sa lalaki.
