Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 29 )

      “Surprise!!” Sigaw ni Marian at ng kanyang lolo Roberto pagbukas niya ng pinto. Kapwa nakangiti ang mga ito sa kanya.

“Lolo! Marian!” Kaagad na niyakap ng mahigpit at siniil ng halik ni Richard si Marian sa sobrang saya na makita ang babae.

“Tingnan mo tong batang to, ako ang unang tinawag pero si Marian lang ang niyakap at hinalikan.” Bulong ni Roberto kay Lea, kunwari nagtatampo sa apo nito pero bakas sa mukha ng matanda ang saya habang pinapanood sina Marian at Richard.

Ngumiti na lang si Lea sa sinabing ito ng matanda. Habang pinapanood sina Marian at Richard, di makapaniwala si Lea na may ganitong ugali din pala si Richard. Nasanay na kasi siyang lagi na lang itong seryoso at kung makipag-usap sa kanya ay pormal at kadalasan bugnutin pa kaya habang pinapanood niya ito ngayon, tila naging ibang tao bigla ang kanyang boss sa paningin niya.

“Lolo, syempre naman miss na miss ko si Marian kaya pagbigyan mo na ako.” Nakangiting sagot ni Richard sa lolo niya na mahigpit parin ang pagkakayakap sa beywang ni Marian.

“Oo na sige na..oh ano, di mo ba kami papapasukin?”

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 28 )

      Kinabukasan, pagkauwi nina Richard at Marian sa mansyon ay magkatulong ang dalawa sa pagasikaso ng mga gamit ni Richard na dadalhin sa Cebu. Si Marian mismo ang pumili ng suit na susuotin ni Richard sa grand opening ng LHC. Habang nag eempake, kapansin-pansin ang pagiging tahimik ng babae.

Malungkot ito at tila malalim ang iniisip. Ang lahat ng ikinikilos ni Marian ay di nakalagpas ky Richard, alam niyang malungkot ang babae dahil pag-alis niya. Di rin naman siya manhid na di maunawan na gusto nitong sumama sa kanya sa Cebu pero iniiwasan niyang magbanggit ng suhestiyong iyon kay Marian dahil malaking gulo ito kung sakaling papayag ito na sumama sa kanya. Hanggang sa mga sandaling iyon, di parin alam ni Marian at ng lolo niya na magkatrabaho silang dalawa ni Cheska sa LMC. Kahit na wala naman siyang alam na iyon ang mangyayari at kahit gaano na kaganda ang takbo ng relasyon nilang dalawa ni Marian, di parin makuha ni Richard na aminin ito sa babae.

Konting tiis na lang Richard at maayos din ang lahat. Pagnagkalinawan na kayo ni Cheska wala ka ng problema.. Ang mga bagay na ito na lang ang iniisip ni Richard upang pakalmahin ang sarili.

“I will miss you Marian.” Bulong ni Richard nang magpaalamanan na ang dalawa sa may main door.

“Ako din, mamimiss kita..uwi ka kaagad after the event ha.”

“Of course. Di pa matatapos ang araw na iyon, nasa tabi mo na ako.”

“Promise ?!”

“Promise! I will call you often din, don’t worry..and one more thing, ingat ka while I’m away, please.”

“I will.. ikaw din ingat ka sa Cebu.”

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 27 )

  “Excuse lang po Sir Richard pero wala pong kasalanan si Bart. Siya pa nga po yung tumawag sa amin para sabihan kami na nasa panganib si Marian.” Mataray na sabi ni Edselyn. Hindi na siya nakapagpigil sa sarili, ipinagtanggol na si Bart kay Richard.

“Keep your hands off my wife, Mr. Ramirez!” dagdag pasabi ni Richard kay Bart pagkatapos ay tiningnan ang lalaki ng masama na may halong pagbabanta dito kung sakaling di pa lulubayan si Marian.

“CHARD! .. Please?” pilit pinipigilan ni Marian na hindi maiyak, ang boses niya ay puno ng pagsusumamo kay Richard.

Nang marinig ni Richard ang boses ni Marian ay tumingin ito sa babae. Sa mga sandaling iyon, tila natauhan si Richard. Saka pa niya naalala kung saan sila sa mga sandaling iyon, sa wakas di nakaligtas sa tenga niya ang bulong-bulongan na nagmumula sa labas ng pinto. Di maiwasang mapamura ang lalaki dahil sa kanyang nakita. Alam niyang napahiya niya si Marian sa harap ng mga taong walang kaalam-alam sa mga pangyayari.

“I’m sorry.. sorry .” Nilapitan nito si Marian at niyakap. “ Are you okay? Wala bang masakit sa’yo?” mangiyak-ngiyak na umiling lang si Marian pagkatapos ay yumakap narin sa lalaki.