Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 23 )

     “Teka teka teka .. kay nanay nagpaalam kang dito matutulog, bakit sa akin nagpaalam ka na ba?” pinandilatan ng mata ni Marian si Richard upang malaman ng lalaki na di niya nagustuhan ang binabalak na pagtulog sa bahay ng ina. Di naman naka-imik kaagad si Richard at napatitig na lang kay Marian.

“At bakit kailangan pa niyang magpaalam sa’yo? Sa akin ba nagpaalam ka rin na dito matutulog, huh Marian?” Pagalit na sabi ni Tereista pagkatapos ay hinarap nito si Richard. “ Huwag mo na siyang intindihin.. okay lang na dito karin matutulog. Syempre andito ang asawa mo kaya normal lang na kung asan siya andun ka rin.” paniniyak ni Teresita sa lalaki, nahiya kasi ito at baka akalain ni Richard na hindi siya welcome sa pamamahay nila gayung alagang-alaga ng mga ito ang anak niya sa kanila.

“Sorry – pero kasi ano, nag-aalala lang ako sa’yo Richard, maliit lang kasi ang kwarto ko tapos walang aircon, wall fan lang ang meron kami. Matigas din ang higaan. Di ka sanay sa mga ganyan di ba… tapos wala karing gamit na dala. Wala kang pamalit diyan sa suot mo.”

“Marian huwag mo na yang intindihin. Okay lang din kahit walang aircon, kahit wall fan lang ang gamit mo okay lang din. Tsaka gabi na papauwiin mo paba ako?”

“Eii wala karin naman kasing gamit na dala kaya di ka rin makaka-stay dito, di rin naman problema kung uuwi ka kasi may kotse ka naman kaya kahit gabi na okay lang na umuwi ka sa mansyon.”

“Nagpahatid lang ako kay Jonas dito.. at may dala na rin akong gamit ko kasi umuwi ako sandali sa bahay upang kumuha bago ako nagtungo dito.”

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 22 )

     Nagpapalipas ng oras sa may tambayan ng barkada sina Marian at Edselyn bago magtungo sa meeting na dadaluhan nila. Habang naguusap ay kapansin-pansin na panay ang sulyap ni Marian sa kanyang cellphone kaya di na nakatiis ang kaibigan at nagtanong na kay Marian.

“Oh Marian…Anong problema mo? Kanina ka pa check ng check sa phone mo, porke bago di mapigilan ang sarili na hindi maya-maya tingnan?”

“Lukaret ka talaga Eds!” napatawa ng malakas si Marian sa biro ng kaibigan.

“Eii kasi naman, kanina ka pa diyan panay ang sulyap sa phone mo. May hinihintay kang tawag?”

“Ha? Ah ..oo.”

“I see..let me guess…si moreno o si chinito? Ay wait, kung si moreno..kanina lang kasama natin..tama, si chinito yan..sure na ako!”

“Ikaw talaga! Eh kasi kanina sabi niya tatawagan niya daw ako pagkatapos niya sa meeting niya pero anong oras na teh! Wala parin oh!”

“hmmm bakit may usapan ba kayo?”

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 21 )

     Balik sa dating nakaugalian sina Marian at Richard. Hinatid siya nito sa university pagkatapos dumaan sa isang shop upang ibili ng bagong cellpone si Marian. As usual, mahigpit ang bilin nitong huwag aalis ng university at siya parin ang magsusundo kay Marian. Pero sa kasamaang palad, pasado alas sais na ng gabi, tumawag si Richard kay Marian at pinaalam sa babae na naipit ito sa traffic kaya matatagalan ito sa pagsundo sa kanya. Buti na lang at andun parin ang mga kaibigan na sina Edselyn, Mary Faith, at si Emman kaya di siya mababagot sa paghihintay dito. Hot topic parin sa kanila ang nangyari kay Marian sa mall. Panay ang paghingi ng pasensya ng mga ito sa kanya dahil wala ang mga ito nang mangyari ang holdapan at sa pag-aakalang galit si Richard sa kanila kung bakit di nila nagawang protektahan si Marian.

“Okay lang kayo? Bakit naman magagalit si Richard sa inyo alam naman niyang di natin inaasahang mangyari yon. Actually, sa akin pa nga siya naiinis kasi di ko siya sinunod kaya huwag na kayong mag-alala, okay?” paliwanag ni Marian.

“Sigurado ka ba girl? Kasi nakakatakot si Richard kahapon..yung mga titig at reaksyon niya habang nakikipag-usap sa mga taong nakapaligid nakakatakot! Titig pa lang matalim na, nakakasugat!” eksaheradang saad ni Edselyn, may himig pagbibiro man pero may bahid na konting katotohanan naman.

“Sure na sure ako Eds! Kaya huwag ka ng mag-alala. Okay?”

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 20 )

     Di na nagpapigil pa si Marian at pumasok na ito kaagad sa opisina ni Richard. Nang makita siya ni Richard ay sumenyas sa kanya na maupo na muna siya sa may couch at makikipag-usap na muna ito kay Mr. Hewitt. Pero panay lang ang pag-iling ni Marian habang itinataas pa ang kanyang mga kamay at sumenyas na tila pinipigilan siyang makipag-usap sa dayuhan. Nang mapansin siya ni Richard ay nagsalubong ang mga kilay ng lalaki, nalilito kung ano ang gusto niyang iparating dito. Lumingon sa kanyang likuran ang dayuhan at nakita siya, kinabahan si Marian sa pag-aakalang mamumukhaan na siya nito pero mabuti na lang at hindi.

“Excuse me, I’ll be right back.” Di na nakatiis si Richard ng makitang balisa si Marian. Sa pag aakalang may masama na namang nangyari dito ay nilapitan na niya si Marian. “Where have you been? Bakit ang tagal mo? May nangyari ba sa’yo, huh?” bulong ng lalaki, puno ng pag-aalala ang boses habang kinakausap siya.

Ito namang singkit na ‘to kahit kalian talaga, kung maka-react OA lang .. “Teka lang, huwag mo muna akong guluhin sa mga tanong mong yan, may mas importanteng bagay kang kailangan na malaman – teka nga…nakipag-ayos ka na ba?” biglang kinabahan si Marian, buong akala niya huli na ang lahat.

“Nag-uusap pa nga kami, why?”

“Eii … halika muna!” hinila ni Marian si Richard palabas, di man lang nito binigyan ang pagkakataon ang lalaki na magpaalam sa bisita.

“Teka, bakit ba? Marian yung bisita ko, pwede bang magpa-”

“Huwag na ..halika na, bilis!” di tinantanan ni Marian sa paghila si Richard hangga’t di niya ito napalabas ng opisina niya.

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 19 )

     Nagising si Marian na mag-isa lang sa kama kinabukasan. Buong akala niya umalis na ulit si Richard ng maaga papuntang opisina pero pagpasok niya ng bathroom ay nadatnan niya ang lalaki sa loob. Kasalukuyan itong may kausap sa cellphone niya habang nakasandal sa may washstand. Mukhang kakatapos lang mag toothbrush dahil naaamoy pa ni Marian ang konting scent ng mouthwash sa area at kasalukuyan ding pinupunasan ng lalaki ang kanyang bibig. Ayaw naman ni Marian na umiwas kay Richard kaya kahit andun ang lalaki ay nagpatuloy parin siya sa kanyang pakay. Taking the other side of the stand, kinuha niya sa may lalagyan ang kanyang  sipilyo at nilagyan ito ng toothpaste. Habang nagsisipilyo, di maiwasang makinig siya sa lalaki habang kinakausap si Lea. Panay ang buntong-hininga ni Richard at nakasimangot parin ito sa buong sandaling kausap ang kanyang sekretarya. Alam ni Marian na kahit mahinahon ang lalaki sa mga sandaling iyon ay mabigat ang nararamdaman nito. 

Sa loob ng ilang araw na di niya nakita si Richard, pakiwari ni Marian parang ang laki ng ipinayat ng lalaki. Habang sinusulpayan si Richard ay di niya maiwasang makaramdam ng awa dito kaya nagpasyang subukan ng kausapin na si Richard. Pagkatapos niyang magsipilyo ay di na muna ito umalis at naghintay na munang matapos si Richard sa pakikipag-usap kay Lea. Nang marinig nito ang pagpapaalam ni Richard sa sekretarya ay di na ito nagpaligoy-ligoy pa at nagtanong na kaagad.

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 18 )

     Habang nilalakbay ng kanilang sasakyan ang daan pauwi, panay ang sulyap ni Marian kay Richard. Tahimik pa rin ito, tila malalim ang iniisip. Walang imik at nakakunot ang noo. Maya-maya ang pagbuntong-hininga ng lalaki kaya di maiwasang mas lalong di mapakali si Marian sa kanyang inuupuan. Nang di  na ito nakatiis sa  katahimikan ng lalaki si Marian na rin ang kusang nagsimulang magsalita.

“Richard, sorry…sorry sa lahat ng ginawa ko. Sorry at di ko nasunod yung mga bilin mo..alam ko nangako ako na uuwi noong gabing nalasing ako. Sorry at dahil sa akin kinailangan mo pang magsinungaling kina Manang Fely para lang di malaman ni lolo na kaya ako di ako nakauwi kasi sa kapalpakang na ginawa ko. Sorry kung pinag-alala kita kani-“

“ Tama na...”

“Hindi, Chard..alam ko mali ako eh kaya nga ako humihingi ng tawad..Patawarin mo naman ako, oh..please?  At saka, please huwag mo ng idamay yung mga tauhan mo..” 

Narinig na naman ni Marian ang pagbuntong-hininga ni Richard. Nang lumingon ito sa kanya, kitang-kita na iritado na ang lalaki sa pinaggagawa niya pero ayaw magpatalo ni Marian hanggang di siya pinakikinggan ng lalaki at lalong-lalo na hanggat di pa siya pinapatawad nito.

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 17 )

     Pagkatapos ng kanyang klase niya ng araw na iyon, napagdesisyonan ni Marian na magliwaliw. Naisip kasi niya na kung uuwi naman siya ng bahay ay sigurado naman siyang di ulit niya madadatnan si Richard doon at wala din siyang ibang gagawin kundi magmumukmok, mas minabuti na niyang libangin ang sarili kahit sandali lang.  

 

Niyaya nito ang mga kaibigan ngunit may mga pupuntahan pa raw ang mga ito  pero nangako naman na sasamahan siyang manood ng sine at susunod na lang sila sa kanya. Si Bart naman ay may practice at 6:30 ang labas kaya napagkasunduan na lang ng lahat na magkikita na lang bandang alas siyete ng gabi sa isang restaurant at sabay na maghahapunan bago manood. 

Habang wala pa ang mga kasama, naisip ni Marian na maglibot-libot muna at tumingin-tingin sa iilang boutique malapit sa napagkasunduan tagpuan ng mga kaibigan. Nalibang si Marian sa pagsusukat ng iilang damit kaya di napigilan ang sarili at nakabili ng iilang piraso. Kasalukuyang naglalakad na si Marian papunta sa restaurant ng nahagip ng kanyang mga mata ang isang mannequin na nakasuot ng isang formal suit sa may window display ng isang shop. Naalala bigla ni Marian si Richard. Napatigil siya sa labas ng shop at nag-isip kung itutuloy ba ang naisip niyang bilhan si Richard ng magagamit niya sa napipintong meeting niya sa susunod na linggo. Di na napigilan ni Marian ang sarili, pumasok na ito ng tuluyan sa shop at tumingin-tingin na rin sa loob. Ilang minuto ang makalipas, bitbit na ni Marian palabas ng shop ang isang paper bag na may lamang shirt at neck tie. Napapangiti si Marian habang naiisip kung ano ang magiging itsura ni Richard kapag suot na ang binili niya.

Mr. Chinito Ver.2.0 ( Part 16 )

     Grabe siya! Andito ako nag-aalala sa kanya pero ang damuho nagpapakasaya pala sa kandungan ng Cheska na yon! Ayoko na! Ayoko na!
 

Nagngingitngit ang kalooban ni Marian ng malaman kung nasaan si Richard. Kanina ng tawagan niya ang cellphone ng lalaki dahil di na ito nakatiis ng hindi ulit umuwi ng maaga si Richard, nalaman niyang kasama pala nito si Cheska. Ang ikinainis pa niya, si Cheska pa mismo ang nakasagot sa tawag niya. Natutulog daw si Richard at di pwedeng istorbohin, pagkatapos ay naputol na ang linya.

Okay, I admit may kasalanan ako pero willing naman akong humingi ng tawad at saka di ko yon sinasadya. Pinapa-guilty niya ako sa pinaggagawa niya sa mga tauhan niya at alam ko makaka-apekto ito sa kanya lalo pa’t nalalapit na ang meeting niya tapos ngayon malaman ko palang balewala lang sa kanya ang lahat at nagawa pa talaga niyang makipaglampungan sa babaeng yon!

Naiiyak na si Marian habang iniisip kung gaano siya nagmukhang tanga sa pag-aalala sa lalaki. Tinawagan nito si Edselyn upang may mahingahan ng sama ng loob. Sa loob ng ilang minuto, hinayaan siya ni Eds na siya lang ang nagsalita. Di na nahiya pa si Marian na sabihin kung ano yung nasa loob nito. Makaraan ang ilang minuto at tumahimik na si Marian, saka pa nagsalita si Eds.

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 15 )

     Nasa tambayan na nilang magbabarkada si Marian kinabukasan. Nagmumukmok at wala sa mood. Di inaasahan ni Bart na makita ang babae doon ng ganoon kaaga, alam naman kasi nitong alas dyes pa ng umaga ang unang klase nito sa araw na iyon.

“ Marian! Aga mo ata ngayon?”

“Oh, hi! Eh wala akong magawa sa bahay kaya inagahan ko na lang ang pagpunta dito.” 

“Ahh kaya pala..teka, bakit parang wala kang tulog? “

“Naku, halata ba?” nailang si Marian sa sinabi ng binata kaya kinuha nito ang kanyang face powder sa loob ng bag at sumilip sa salamin nito. Nang makita ang nanlalalim na mata niya, napasimangot si Marian.

“Insomia ba?” 

“Hindi naman.” Pagkatapos sabihin ito ay napatungo si Marian na para bang nahihiya pang sumagot sa tanong ni Bart. 

“Umm si Richard?” hindi man tumango o umiling si Marian nang itanong ito, alam ni Bart na ang lalaki ang dahilan kaya nagpasyang huwag na lang pilitin si Marian na magsalita pa. “ Hmmm I guess, di mo pwedeng sabihin yung dahilan.” 

Mr. Chinito Ver. 2.0 ( Part 14 )

     Kasalukuyang kumakain sina Marian at ang mga kaibigan nito sa maliit na kusina ni Emman. Walang ibang pinag-usapan ang lahat kundi siya. Napuno ng pang-aalaska si Marian dahil sa kalasingan nito  kagabi.

“Marian may pagnanasa ka bang tinatago kay Kuya Jonas ha at pinagtripan mo talaga yung tao na sumayaw kagabi?” ito ang tanong ni Emman, ang pa-girl na kaibigan niya. Isang malokong ngiti ang ibinigay nito sa kanya at may pakindat-kindat pa upang hikayatin siyang kumpirmahin ang hinala nito sa kanya.

“Uy wala ha! Ikaw Emman huwag mo nga akong itulad sa’yo!” 

“At bakit, ano ba ako ha?”

“Gusto mo talagang ibisto kita? Ha?! Ha?!” panghahamon naman ni Marian kay Emman. Di mapigilan ni Marian na huwag matawa ng maalala niya ang sandaling hinihingan siya ni Emman ng number ni Jonas nang makita ito sa unang pagkakataon noong sinundo siya ng driver sa university nila. Panay pa ang kulit nito sa kanya at type daw niya ito at halos di siya makatulog kakaisip kay Jonas. Pero sa takot ni Marian na baka magkalat ng lagim ang kaibigan niya ay hanggang ngayon di pa niya binibigay ang gusto nito sa kanya. “Guys alam ‘nyo ba yang si Em-“

“Ayyyy, NOOOO! Huwag kang maingay bruha ka!!!” ibinaba ni Emman ang dalang pinggan at nagmamadaling tinakpan ang bibig ng kaibigan upang pigilan itong huwag magsalita sa mga kaibigan nila.

“May hindi ba kami nalalamang sekreto dito, Emman? Marian?” tanong ni Mary Faith sa dalawa.

“Wala..wala..sige na kain na kayo. Masarap yang sinigang, di ba?”

Di parin tinatanggal ni Emman sa bibig ni Marian ang kanyang kamay kaya kinagat na ito ng marahan ni Marian upang bitawan na siya ng kaibigan. Ilang sandali lang ang nakaraan ay nabaling sa usapang pagkain ang lahat kaya nakawala na sina Marian at Emman sa panunukso ng lahat. Napag-usapan nila ang tungkol sa pipiliin nilang pasukang restaurants at resorts para sa OJT nila. Nakinig lang si Marian sa mga kasamahan niya, ang totoo kasi, di pa siya sigurado kung saan siya papasok kahit ba may mga proposals na pumasok kahapon para sa kanila.